امکانسنجی طراحی سامانه جمعآوری رواناب باران در سطوح آبگیر کوچک بهکمک مدل AWBM1 برای کشت ذرت علوفهای SC704
Authors
Abstract:
یکی از بخشهای عمده هدررفت آب در ایران هدررفت رواناب باران است. Kirkby (2001) در بررسی اثر خصوصیات سطح خاک در تولید رواناب در مقیاسهای زمانی و مکانی نتیجه گرفت که خصوصیات سطح خاک مانند پستی و بلندی، بافت و ساختمان خاک در مقدار و الگوی مکانی رواناب مؤثر هستند. در این تحقیق که در آبخیز لتیان انجام شد ، تعداد بیست کرت آزمایشی جمع آوری کننده رواناب احداث شدند و در انتهای آنها بانکتهایی به ابعاد طولی برابر با عرض کرت جمعآوری کننده رواناب، عمق 5/0 متر و عرض بانکت نیز 5/0 متر احداث شد. عمق رواناب حاصل از هر بارندگی طبیعی و 12 بارندگی مصنوعی که با باران ساز با شدتهای 8 میلی متر تا 42 میلی متر در ساعت ایجاد شده بود، اندازهگیری شد. با توجه به اینکه داخل بانکتهای انتهای کرتها با پلاستیک پوشش داده شده بود، همه رواناب جمعآوری شده روی آن اندازهگیری شد. سپس پوشش پلاستیکی بیرون کشیده شد تا آب کاملاً در بانکت نفوذ کند. پس از 24 ساعت عمق آب جمعآوری شده روی بانکت اندازهگیری شد که تا چه عمقی نفوذ کرده است. پس از آن پوشش پلاستیکی ایجاد میشد تا برای اندازهگیری رواناب بعدی آماده باشد. بخشی از آب باران جمعآوری شده در یک بشکه با حجم 220 لیتر ذخیره شد و روی آن از اول بهار با پوشش پلاستیکی پوشانده شد تا از تبخیر جلوگیری شود و از آب جمعآوری شده برای تأمین آب کم آبیاری در 15 خرداد تا 30 تیرماه به میزان 62 میلیمتر استفاده شد و در کرتهای 9 گانه ذرت علوفه ای SC704 کشت شد. نتایج مقایسه عملکرد محصول نشان داد که با نسبتهای 1:1، 2:1 و 3:1 (نسبت سطوح جمعآوری کننده رواناب باران به سطح کشت شده ذرت) میزان عملکرد علوفه ذرت به ترتیب 6/9، 6/22 و 8/28 تن در هکتار بوده است. در حالی که در تیمار شاهد که هیچگونه محدودیت آب وجود نداشت و به میزان 5/41 تن در هکتار عملکرد محصول علوفه ذرت بوده است، کل آب مصرفی در سه تیمار بالا به ترتیب 616، 696 و 776 میلیمتر بوده است (باران مستقیم به علاوه آب جمعآوری شده از رواناب) و عمق آب آبیاری کمکی در هر سه تیمار 62 میلیمتر بوده است. به این ترتیب عملکرد محصول به ترتیب 23، 55 و 69 درصد نسبت به تیمار شاهد (کشت با آبیاری کامل) بوده است. در این تحقیق تأثیر پوشش گیاهی و بافت خاک هم در مقدار رواناب مورد مقایسه قرار گرفتند.
similar resources
امکان سنجی طراحی سامانه جمعآوری رواناب باران در سطوح آبگیر کوچک بهکمک مدل awbm1 برای کشت ذرت علوفهای sc704
یکی از بخش های عمده هدررفت آب در ایران هدررفت رواناب باران است. kirkby (2001) در بررسی اثر خصوصیات سطح خاک در تولید رواناب در مقیاس های زمانی و مکانی نتیجه گرفت که خصوصیات سطح خاک مانند پستی و بلندی، بافت و ساختمان خاک در مقدار و الگوی مکانی رواناب مؤثر هستند. در این تحقیق که در آبخیز لتیان انجام شد ، تعداد بیست کرت آزمایشی جمع آوری کننده رواناب احداث شدند و در انتهای آنها بانکت هایی به ابعاد ط...
full textبررسی تاثیرات سطوح آبگیر باران بر روی رواناب سطحی شهری
سطوح روکش شده، پشت بام ساختمان ها، سطوح خیابان ها و امثال آنها در شهرها همانند مانعی در برابر نفوذ آب باران به داخل خاک و تغذیه سفره آب زیرزمینی عمل می کنند و سبب می شوند که بخش بیشتری از بارندگی به رواناب سطحی و سیلاب تبدیل شوند. در سیستم سطوح آبگیر ساختمان های مسکونی، سطح استحصال آب باران، شامل سطح پشت بام منازل مسکونی می باشد که به وسیله شیب پشت بام به طرف ناودانی یا چاهک هایی به سمت مخزن جم...
15 صفحه اولتعیین ضریب رواناب سطوح مختلف آبگیر بهمنظور استحصال آب باران در مناطق کمباران
گرم شدن زمین و تغییر اقلیم در سالهای اخیر منجر به تغییر در الگوی بارش شده است. اکثر بارشها به جای برف بهصورت بارندگی اتفاق میافتد که بدون استفاده مناسب و معمولاً بهصورت رواناب یا سیلاب از دسترس خارج میشود. بنابراین استفاده بهینه از آب باران بهخصوص در مناطق خشک و نیمهخشک از اهمیت خاصی برخوردار است. برای این منظور با ایجاد سطوح آبگیر دارای تولید رواناب بالا و ذخیره سازی آن میتوان نیاز آ...
full textتعیین مکان مناسب جهت جمعآوری رواناب باران در یک حوضه؛مطالعه موردی: حوضه آبخیز دوآبی کلات
کشور ایران از جمله مناطق خشک جهان محسوب میشود، به طوری که به جز حاشیه دریای خزر، دامنه و ارتفاعات البرز و زاگرس اغلب دارای آب و هوای خشک با نزولات آسمانی قلیل میباشد. روش جمعآوری آب باران برای مصارف مختلف از دیرباز در این سرزمین رایج بوده است. این تحقیق که در حوضه آبخیز دوآبی کلات، انجام شده به بررسی روشی جهت تعیین مکان مناسب برای جمعآوری آب باران میپردازد. در ابتدا منطقه مورد مطالعه در مح...
full textگزارش فنی: بررسی عملکرد سامانههای مختلف سطوح آبگیر باران در تولید رواناب در منطقه نیمهخشک عونابنعلی (آذربایجان شرقی)
استفاده بهینه از نزولات جوی بهخصوص برف و باران در مناطق خشک و نیمهخشک از اهمیت ویژهای برخوردار است. ایجاد سطوح آبگیر با ضریب رواناب بالا و ذخیره کردن رواناب حاصل از آن میتواند شرایط پایداری را در برطرف کردن نیاز آبی گیاهان و درختان برای فصول کم آب فراهم نماید. برای این منظور، سه تیمار انتخاب شد که شامل سطح طبیعی دستنخورده، سطح طبیعی با پوشش لاشهچینی و پوشش پلاستیک با رویه لاشهچینی بودند...
full textتأثیر سامانه های سطوح آبگیر باران در افزایش رطوبت خاک و رشد نهال سنجد در عون بن علی تبریز
کمبود رطوبت ذخیره شده در خاک به علت کاهش بارش و رواناب حاصل از آن در طول فصل رشد و توزیع نامناسب بارندگی، عامل مهمی در استقرار پوشش گیاهی و رشد و تولید گونههای گیاهی میباشد. لذا کاربرد روشهای تلفیقی جهت استفاده مناسب و بهینه از ریزشهای جوی، علیالخصوص در مواردی که بارشها از شدت و مدت لازم جهت تولید رواناب برخوردار نیستند، شرایط مناسبی را به منظور آبیاری باغات دیم در پی خواهد داشت. بررسی وض...
full textMy Resources
Journal title
volume 63 issue 3
pages 359- 373
publication date 2010-11-22
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023